در نخستین روز های شروع عکاسی دیجیتال هرگز قرار نبود از فلاش بر روی دوربین استفاده شود و بسیاری از عکاسان تصور می کردند که برای عکاسی کردن ، تنها داشتن تسلط برای به دست آوردن نور موجود در محیط کافی می باشد. اما کمپانی های تولید کننده دوربین به مرور زمان انواع مختلفی از فلاش های اسپیدلایت و یا فلاش های اکسترنال را برای استفاده به همراه دوربین های عکاسی دیجیتال تولید نمودند .
فلاش داخلی دوربین ، که به طور مستقیم در درون بدنه دوربین قرار دارد به عکاسان کمک می کند تا در شرایط کم نور ، به مقدار نسبتا ناچیزی نور مورد نیاز برای ثبت سوژه را تامین کنند و از این روی بسیاری از مدل های نیمه حرفه ای دوربین های عکاسی به فلاش داخل بدنه دوربین مجهز شدند.
از سوی دیگر با توجه به توان ناچیز فلاش های داخلی دوربین ، نیاز به تولید فلاش های پر قدرت تر با قابلیت پرتاب نور به نواحی دور تر نیز احساس می شده است و به همین دلیل ، شرکت های تولید کننده دوربین ، نوعی از فلاش های خارجی را طراحی نمودند که به فلاش های اسپیدلایت شهر یافتند و تفاوت آنها با فلاش داخلی دوربین در آن بود که قدرت کنترل بیشتری را بر نور و شیوه هدایت آن در اختیار عکاس قرار می دادند .
اما در دنیای عکاسی همیشه سئوالهای دوگانه زیادی وجود دارند که پاسخ دادن به آنها در برخی موارد دشوار است . فیلم در مقابل دیجیتال، نیکون در مقابل کانن، لنزهای پرایم در مقابل تله فوتو، همه اینها نکات انحرافی هستند که عکاسان را بر سر دو راهی یک انتخاب قرار می دهند .
به مرور زمان در میان عکاسان یک ایده نسبتا نا درست رواج یافت و این ایده آن بود که عکاسان استفاده کننده از نور طبیعی عکاسانی مبتدی هستند و از یاد گرفتن نحوه کار با فلاش و نور مصنوعی می ترسند.
در سمت مقابل این ایده نیز وجود دارد : عکاسانی که به طور مدام از نور مصنوعی استفاده می کنند ، افرادی کم توان هستند که قادر به درک مزیت های نور طبیعی نمی باشند.
این ایده‌ها وقتی آنها را با صدای بلند می‌گویید واقعاً احمقانه به نظر می‌رسند، اما در هر صورت این شرایطی است که وجود دارد و این موقعیت های دوگانه در دنیای عکاسی به مقدار زیادی دیده می شوند.
چیزی که ما در اینجا دریافت می کنیم این است که برای هر یک از ما چیزهای بیشتری برای یادگیری وجود دارند، و ما می خواهیم برخی از چیزهایی را که یاد گرفته ایم با شما به اشتراک بگذاریم.
در هر دروغ کمی حقیقت وجود دارد
همه ما یادگیری عکاسی را با روش عکاسی کردن در نور طبیعی آغاز می کنیم . شما یک دوربین در دست دارید و مقدار زیادی از دنیای ناشناخته در اطراف خود برای کشف دارید. همه ما عکاسان بسیاری از اوقاتمان را صرف عکاسی از دوستان، حیوانات خانگی و هر چیزی که در حیاط خانه قرار داشته است ، کرده ایم .
حقیقت این است که در نخستین زمان های یادگیری عکاس هیچ یک از ما از کار کردن و عکاسی کردن با فلاش دوربین نمی ترسیدیم و فقط در اآن زمان اطلاعات ما در سطحی نبوده است که نسبت به مزیت های فلاش موجود بر روی دوربین آگاهی داشته باشیم. در نخستین روزهای یادگیری عکاسی تنها چیزی که ما می‌دانستیم این بود که عکس گرفتن را دوست داشتیم و فکر می‌کردیم در حال حاضر این کار را خیلی خوب انجام می دهیم . تعداد زیادی از عکاسان ، بعد از کمی کسب مهارت ، عکاسی با استفاده از فلاش و نور های مصنوعی را آغاز می کنند و درست از همین جاست که تعداد زیادی از سئوالات در رابطه با شرایط کار با فلاش روی دوربین مطرح می شوند.
موضوع واقعی در اینجا سبک عکاسی شما است
عکاسان کهنه کار به شما خواهند گفت که یک رسیدن به سبک واقعی برای کار عکاسی شما به زمان زیادی نیاز دارد تا توسعه یابد، و این امر همیشه یک تصمیم آگاهانه نیست. با کسب تجربه، سبک عکاسی شما در طول زمان گسترش می یابد و تغییر می کند.
یک سبک واقعی عکاسی، از عکاسی از چیزی که در دسترس است با منابع محدود ناشی نمی شود، بلکه از دانش فراوان موجود در ذهن عکاس به دست آورده می شود. تعیین سبک شما در عکاسی زمانی اتفاق می‌افتد که خلاقیت شما به همراه مهارت‌های زیاد شما نوع خاصی از عکسها را برایتان به وجود می آورند ، اما شما نیز به طور مداوم مهارت‌های خاصی را انتخاب می‌کنید که ممکن است در لحظه شما را از کاری که می کنید خوشحال نمایند.
با فناوری امروزی، در صورت داشتن مهارت، می‌توانید تقریباً از هر صحنه به روش‌های مختلفی عکاسی کنید. کدام یک از آن مهارت هایی که در هر موقعیتی انتخاب می کنید، استخوان های سبک شما را تشکیل می دهد. با یادگیری مهارت های جدید، سبک شما می تواند تغییر کند.
برای به دست آوردن عکسهای عالی دانش مهمتر از ابزار است :
برای به دست آوردن عکسهای خارق العاده ، ایده آنها ابتدا در ذهن عکاس هنرمند شروع می شود و به تدریج بادر کنار هم قرار دادن المان های مختلف ، این تصاویر در کادر تصویر دوربین قرار می گیرند . این قصد و ایده باعث می شود که عکاس پرتره تصمیم بگیرد تا یک شیء اضافی را در درون عکس خود قرار دهد که روایت و داستان آن تصویر را عمیق تر می کند.
نورپردازی نیز در به وجود آوردن داستان هر تصویر به اندازه سایر عوامل مهم و تاثیرگذار می باشد . با استفاده از شیوه های کنترل نور شما می توانید نوعی داستان یا روایت را در درون عکس خود جای دهید و این نکته برای عکاسان حرفه ای اهمیت فوق العاده زیادی دارد . عکاسانی که هنر خود را با این ذهن تمرین می‌کنند، حقیقت را می‌دانند: دانستن اینکه چه زمانی نور را اضافه نکنید، به همان اندازه مهم است که بدانید چه زمانی باید آن را اضافه کنید.
اینکه از چه ابزاری برای شکل دادن به نور در تصاویر خود استفاده می کنید، واقعاً مهم نیست. این خلاقیت شماست که در نهایت کار را انجام می دهد. فلاش، بازتابنده، چراغ رومیزی؛ یا هر منبع نور دیگر از پتانسیل به وجود آوردن یک عکس خارق العاده برخوردار می باشد . این به عکاس و توانایی او بستگی دارد که آن منابع را برای حمایت از کلیت داستان خود کنترل کند.
تهیه و تنظیم : ایده آل دوربین - نمایندگی دوربین کانن در ایران
